De Nederlandse vioolbouwer Hubert de Launay heeft tijdens zijn studie op het West Dean College in Engeland, als onderdeel van zijn opleiding, de uitgebreide collectie van vroege Nederlandse strijkinstrumenten onderzocht in het Kunstmuseum Den Haag.  In overleg met dit museum kreeg hij in 2016 de gelegenheid langdurig het onderzoek te continueren en te verdiepen, mede ook dankzij een gift van Stichting Gansoord en het Prins Bernard Cultuurfonds (via fonds op naam, Charles Burney Fonds).

Dit onderzoek bestond onder andere uit het opnieuw bestuderen van bekende Nederlandse instrumenten uit de 17^e en 18^e eeuw, maar ook het classificeren, traceren en onder de loep nemen van niet eerder geanalyseerde instrumenten. Deze éénmanskruistocht door de Nederlandse strijkinstrumentenhistorie heeft zijn vruchten afgeworpen en tot opzienbarende nieuwe inzichten geleid. Er is bijvoorbeeld over iedere relevante Nederlandse historische vioolbouwer nieuwe informatie gevonden. Veel van deze inzichten zijn herleid uit het systematisch analyseren en documenteren van vele, soms ook internationaal, getraceerde instrumenten.

Er zijn tot nu toe drie publicaties verschenen over de Nederlandse bouwers in de 17^e en 18^e  eeuw te weten: in 1931 (Dirk Balfoort), 1955 (Max Möller) en in 1999 (NGV). Helaas is er sinds 1931, op een reeks ontdekte archiefstukken na, weinig nieuwe informatie toegevoegd omtrent deze instrumenten en haar bouwers.  Ondanks de vorderingen die zijn gemaakt, ligt er nog een rijkdom aan informatie over deze instrumenten te wachten om ontdekt en bestudeerd te worden.
De Hendrik Jacobs Foundation is derhalve opgericht om het onderzoek naar de geschiedenis van de Nederlandse strijkinstrumenten en hun bouwers uit de 17^e en 18^e eeuw te faciliteren, op te schalen en zo te versnellen.